Jak zrobić kompostownik przydomowy? Krok po kroku.

Podczas planowania założenia kompostownika, pod uwagę należy wziąć nie tylko jego typ, ale także porę roku, miejsce i to, czy zgromadzona biomasa otrzyma wszystko, czego potrzebuje, czyli zarówno dobrze rozkładające się bioodpady, jak i zabiegi pielęgnacyjne i przyspieszające przerabianie masy.

Kiedy najlepiej założyć kompostownik?

Kompostownik najlepiej zbudować w czasie, kiedy panują dodatnie temperatury. Za najlepszą porę na założenie kompostownika uznaje się drugą połowę roku. Wtedy są sprzyjające warunki atmosferyczne (duża wilgotność, umiarkowana temperatura), a w ogrodzie nie brakuje bioodpadów, np. opadłych liści i owoców, zwiędłych kwiatów, części z roślin szykowanych do zimowania itd.

Co można wrzucać do kompostownika?

Czy jabłka można wrzucać do kompostownika? Czy chleb się nada? – to typowe pytania, jakie padają przed rozpoczęciem przydomowego kompostowania.
Do kompostownika możesz wrzucać:
•    resztki roślinne, w tym ściętą trawę, drobne gałęzie, przekwitłe kwiaty, liście,
•    spadłe owoce,
•    obierki i resztki z owoców i warzyw,
•    fusy z herbaty i kawy,
•    suche pieczywo,
•    skorupki jajek,
•    popiół drzewny,
•    muł z oczka wodnego,
•    ziemię z doniczek,
•    papier, ale tylko niezadrukowany i pocięty.

Do kompostownika można wrzucić odpady z ogrodu, pod warunkiem, że nie zostały zaatakowane przez szkodniki ani nie są chore – powinny tam trafić wyłącznie zdrowe rośliny!

Czego nie można wrzucać do kompostownika?

Z odpadów z gospodarstwa domowego do kompostowanie nie nadają się np. solone lub tłuste resztki posiłków, ponieważ mogą spowolnić rozkład materii, a nawet sprzyjać rozwojowi bakterii beztlenowych i gniciu roślin. Natomiast niektóre odpady, na przykład produkty mleczne i odzwierzęce, mogą prowadzić do powstawania nieprzyjemnych zapachów i przyciągać szczury.
Tego nie wyrzucaj do kompostownika:
•    resztek mięsa, ryb i odpadów pochodzenia zwierzęcego,
•    chwastów z nasionami i korzeniami,
•    produktów mlecznych (mleka, jogurtów, sera),
•    olejów i tłuszczów,
•    odchodów zwierzęcych ani ściółek z klatek,
•    resztek warzyw, które gotowały się z mięsem,
•    liści orzecha włoskiego, dębu, buku ani olchy,
•    skórek z cytrusów (chyba że po wyparzeniu),
•    chorych porażonych roślin,
•    nasion,
•    popiołu z koksu lub węgla,
•    zadrukowanego papieru (gazety i czasopisma),
•    plastiku, metalu i szkła.

PAMIĘTAJ! Nieprzemyślane wrzucanie do kompostownika odpadów może sprawić, że masa nie będzie nadawać się do użytku. Zawsze dokładnie sprawdzaj i segreguj śmieci!

Utrzymywanie i pielęgnacja.

Aby kompostownik spełnił swoje zadanie, trzeba o niego dbać. Nie wystarczy tylko wrzucać obierki i czekać aż natura zrobi wszystko za nas.

Dobre praktyki kompostowania.

1.    Przed wrzuceniem odpadków do kompostownika najlepiej je rozdrobnić, np. nożycami ogrodowymi, to przyspieszy ich rozkład.
2.    Jeśli odpady są zbyt suche (np. papier), najlepiej je wcześniej namoczyć.
3.    Co dwa miesiące należy przerzucać kompost – regularne przerzucenie warstwy dolnej na górną spowoduje, że nie będzie ani nadmiernie przesychał, ani gnił.
4.    Pryzma kompostowa powinna być stale lekko wilgotna (nie mokra!), dlatego w czasie suszy wymaga podlewania.
5.    Warto kompostownik przykryć, np. dywanem lub pokrywą, aby zapewnić odpowiednią temperaturę i zabezpieczyć przed opadami.

Jak kompostować?

Zaczynamy od przygotowania warstwy drenażowej. Na dnie kompostownika przydomowego kładziemy pocięte gałązki, pamiętając, aby najgrubsze znalazły się na spodzie. Warstwa powinna mieć wysokość ok. 20 cm. Następnie wysypujemy ziemię ogrodową lub zeszłoroczny kompost – warstwa będzie wyłapywać składniki mineralne wymywane przez wodę z wyższych warstw pryzmy. Czas na odpadki. Na początek układamy warstwę zieloną, a na to warstwę tzw. węglową (zdrewniałe części roślin) – optymalna proporcja to 2:1.

Pamiętajmy o tym, że biomasa powinna być układana naprzemiennie z ziemią ogrodową. Możemy też posypywać odpadki torfem. Przyjmuje się, że dla najlepszych efektów pryzma nie powinna przekraczać wysokości 1,5 metra i powinna mieć na wierzchu wydrążone zagłębienie. Dzięki temu woda opadowa będzie lepiej wnikać w głąb, a organizmy glebowe będą miały zapewnione dobre warunki do rozwoju, co zapewni prawidłowy przerób biomasy.